De samenleving als schouwspel

De samenleving als schouwspel is het resultaat van een enorme pretentie. Het boek wil de opgetreden verstarring van de academische sociologie doorbreken. Daarbij maakt de auteur wel degelijk gebruik van de vele goede theorieën en inzichten van deze sociologie. Hij laat zich vooral door de zogeheten 'klassieken uit de sociologische traditie leiden, maar schroomt niet daar eigen ideeën en opvattingen aan toe te voegen. Ook speelt hij vrijmoedig leentjebuur bij de aangrenzende wetenschappen, vooral bij de psychologie, de antropologie en de geschiedwetenschap.

Dit boek is geen conventionele inleiding in de sociologie. Met behulp van daartoe zorgvuldig uitgekozen begrippen en theorieën wil de auteur de lezer veeleer een sociologische bril opzetten, waarmee deze het merkwaardige schouwspel dat we Samenleving plegen te noemen, beter kan bekijken en begrijpen.

Drie categorieën lezers stonden de schrijver voor ogen. Allereerst richt hij zich tot de velen die de sociologie wellicht geen warm hart (meer) toedragen, maar intussen wel, al dan niet bewust, zichzelf geregeld sociologische vragen stellen omtrent hun directe omgeving en de eigen plaats daarin. De tweede categorie lezers bestaat uit studenten in het hoger onderwijs die in hun opleiding moeten leren sociologisch te kijken en te denken - studenten in de vele vertakkingen van het hoger beroepsonderwijs en in de niet-sociologische opleidingen aan de universiteiten. De derde categorie die de auteur hoopt te bereiken zijn de lezers die een opleiding in de academische sociologie volgen en aan een intellectuele stimulans behoefte hebben. De samenleving als schouwspel wil aantonen dat sociologisch kijken en sociologisch denken intellectueel zinvol en ook aanstekelijk kunnen zijn.