Een lange jeugd in Joods Amsterdam - Een visie op Joods Amsterdam in foto's
'Mijn geboortehuis is in mijn herinnering gebleven en kan me soms nog warmte en voldoening geven. Het bestaat niet meer. Het stond in de Sarphatistraat, tussen de Roeterstraat en de Pancrasstraat, op nummer 115'. Dit is de openingszin van het verhaal van Siegfried van Praag. Zijn verhaal, want in dit boek beschrijft hij zijn herinneringen aan het joodse Amsterdam van voor de Tweede Wereldoorlog.
Hij vertelt over de buurt en over de mensen die er woonden: de diamantslijpers en de sjlemielen, de orthodoxe joden die de 'sjabbat' in de 'sjoel' vierden met het zingen van oude Hebreeuwse psalmen, de winkeliers en de 'sjnorrers' - de bedelaars die de nodige schilderachtigheid schonken aan de joodse buurt...
Er spreekt melancholie uit zijn woorden, maar ook humor - want 'ghein' werd er wel gemaakt in het joodse Amsterdam, waarde gemoedelijkheid allesoverheersend was.
De filmer-fotograaf Willy Lindwer fotografeert en filmt in diverse films het joodse Amsterdam van nu. Ook zijn jeugd is verbonden aan joods Amsterdam, maar dan het Amsterdam van na de Tweede Wereldoorlog. Geboren in 1946 aan de Nieuwe Keizersgracht bij de Amstel groeide hij op in dezelfde buurt waar het bruisende joodse leven, zoals Siegfried van Praag het beschrijft, zich eens afspeelde, maar in de sfeer en het decor van het verdwenen ghetto.
Het restantje Jodenbuurt zoals het vlak na de oorlog nog was, werd afgebroken voor IJ-tunnel, metro en nieuwbouw. Tijdens zijn studie aan de filmacademie in Amsterdam in de jaren zestig legde Willy Undwer de afbraak van de Jodenbuurt vast in een serie foto's die ook in dit boek opgenomen zijn.