Pelgrimsstaf en Jakobsschelp - Pelgrimstochten in de Middeleeuwen en in de Nieuwe Tijd

Pelgrimstochten zijn van alle tijden. Ook in de 2 l"° eeuw verlaten mensen hun vertrouwde omgeving om zich als pelgrims naar een plaats te begeven die voor hen een vreemde aantrekkingskracht heeft. In dit boek biedt Norbert Ohier een excellent kompas voor pelgrimspaden in Europa. Vanuit een grote bronnenkennis schrijft hij de geschiedenis van de pelgrimage door de eeuwen heen, van de Oudheid over de Middeleeuwen tot in de Nieuwe Tijd. Hij schildert de gevaren en moeilijkheden die mannen en vrouwen op hun tochten ontmoetten, de dreiging van roversbenden, de ontberingen en de barre weersomstandigheden, de opvang in kloosters en hospitia, de listen van bedrieglijke herbergiers en veermannen. Hij beschrijft de verschillende einddoelen en de voorbereidingen die pelgrims troffen om daar te geraken. Hij gaat na wie de pelgrims waren en wat hen motiveerde. Hij gunt ons een blik in de spirituele ervaringen van de pelgrims onderweg en wanneer ze eindelijk de plek bereikten waar hun geliefde heilige rustte.

Dit alles bekijkt hij zowel vanuit religieus als vanuit socio-cultureel perspectief, vanuit de schaduw- en de lichtzijden, vanuit teksten en beeldende illustraties. Vooral de - vaak letterlijk - baanbrekende invloed van de pelgrimstochten wordt belicht: hoe zij bijdroegen tot het netwerk van economische en sociale structuren in Europa en tot de verruiming van ons wereldbeeld. Boeiend is ook Ohiers weergave van de polarisatie van oordelen over pelgrimstochten, onder meer ten tijde van de Reformatie en van de Verlichting. Veel van wat in dit boek over pelgrimstochten wordt gezegd, geldt ook voor reizen en reizigers in het algemeen, van de Oudheid tot nu. De mens als pelgrim: altijd onderweg, altijd op zoek.