Frieda Hunziker - Een vitale wereld in kleur en vorm
In de permanente opstelling van het Stedelijk Museum in Amsterdam hangt een schilderij van Karel Appel naast een schilderij van Frieda Hunziker. Een sterker beeld van het belang van de in 1966 overleden Hunziker kan niet worden gegeven. Hiermee heeft zij, mede als gevolg van de recente belangstelling voor vrouwelijke kunstenaars zoals Jeanne Bieruma Oosting, de toonaangevende plaats in de Nederlandse naoorlogse kunst gekregen die haar toekomt.
Wim Hazeu, biograaf van onder meer M.C. Escher, Lucebert en Paul de Lussanet en schrijver van een monografie van Hugo Claus, verdiepte zich in leven en werk van Frieda Hunziker. Het resultaat is het verhaal van een vrouw die kleuren deed gloeien en een vormentaal vond die uniek wordt genoemd. Van jongs af aan geeft zij blijk van artistieke talenten en een sterke eigenheid en ambitie, waardoor zij in haar tijd niet onopgemerkt bleef. Maar na haar dood raakte zij in de overwegend mannelijke kunstenaarswereld op de achtergrond.