Het dwingende fluisteren - Een sociobiologische verkenning van de mens
Dit provocerende boek sluit aan op de polemiek over het ontstaan van de menselijke soort, die ontbrandde toen Charles Darwin ruim een eeuw geleden zijn evolutietheorie introduceerde. Het belangrijkste twistpunt is de sociobiologie - een nieuwe wetenschap, die aantoont dat onze genen niet alleen de kleur van onze ogen, ons haar en onze huid bepalen, maar ook grote invloed hebben op de manier waarop wij ons gedragen. Aan de hand van bewijsmateriaal uit de biologie, de psychologie en de antropologie onderzoekt David Barash de stelling dat veel van onze sociale en culturele gedragingen evenzeer aan de krachten van de evolutie onderhevig zijn als onze fysieke eigenschappen.
De schrijver analyseert ouderlijke gedragingen, het onderliggende egoïsme in ons gedrag tegenover anderen, zelfs tegen onze eigen kinderen. Hij werpt een nuchtere (en zonder twijfel onpopulaire) blik op de verschillen tussen man en vrouw, en verbindt daar een theorie aan over de biologische basis van de dubbele moraal. Agressie en wedijver worden nader beschouwd, evenals sex en het geven van geschenken, de vraag waarom alleen vrouwen een menopauze hebben en waarom mannen geen melk produceren, en of Freud terecht beweerde dat we allemaal diep in ons hart onze vader willen doden en met onze moeder willen slapen. Of omgekeerd.
Sommige lezers zullen verrukt zijn over al deze dingen, andere woedend; de auteur hoopt alleen dat niemand van hen zich zal vervelen. Hij is er ongetwijfeld in geslaagd op openhartige wijze een van de meest explosieve en controversiële onderdelen van de biologie te behandelen.