V.P.S. Esser
Piet Esser (1914-2004) won in 1938 de zilveren Prix de Rome en werd in 1947 opvolger van professor Jan Bronner aan de Rijksacademie van Beeldende Kunsten in Amsterdam. Tot 1979 leidde Esser tientallen beeldhouwers op, onder wie Claus, De Jong, Jonk, Van Lith, Van der Pant, Siepman van den Berg, Spiering, Steyn, Van de Vorst en Wolkers. Als bestuurder van de Nederlandse Kring van Beeldhouwers was hij onder andere organisator van de tentoonstellingen Sonsbeek en '58. Faam heeft Esser verworven met enkele monumenten (zoals het Watersnoodramp-monument in Rotterdam en het Troelstra-monument in Den Haag). Hij geldt als de 'vader' van de sculpturale penning en behoort met Charlotte van Pallandt tot de belangrijkste portrettisten van de moderne Nederlandse beeldhouwkunst.
Deze publicatie is het tweede deel van de reeks Monografieën van het Sculptuur lnstituut en bevat onder meer het laatste interview met Esser, een niet eerder gepubliceerde autobiografie en een complete oeuvrecatalogus van zijn beelden.