Militairen op de Veluwe - Een geschiedenis van landschap & bewoners

Woest en ledig was de Veluwe toen zij halverwege de negentiende eeuw door het Nederlandse leger werd ontdekt als locatie voor militaire doeleinden, als oefenterrein en als opslagplaats. Voor het leger vormden de uitgestrekte heidevelden het perfecte terrein voor grootschalige oefeningen met geweren en kanonnen die een almaar groter bereik kregen. De militaire aanwezigheid nam er vervolgens snel toe, met de bouw van kazernes rond 1900 en de uitbouw ervan in de jaren rond de Tweede Wereldoorlog.

Duizenden jonge mannen brachten er hun diensttijd door, al dan niet rijdend in tanks die geleidelijk aan het schrikbeeld van toeristen op de Veluwe vormden. Dit veranderde aan het eind van de twintigste eeuw, toen de dienstplichtigen plaatsmaakten voor een beroepsleger. Diverse kazernes kregen een andere bestemming; delen van het oefenterrein werden natuurgebied.

Wat dit alles voor de Veluwe en haar bewoners betekende, komt aan bod in bijdragen van diverse specialisten. Een boek over een bijzondere relatie.