Veranderingen van het alledaagse 1950-2000 - Cultuur en migratie in Nederland

'De' Nederlandse cultuur bestaat niet. Eerder zien we op Nederlandse bodem een beweeglijke veelheid van culturen, die steeds nieuwe verbindingen met elkaar aangaan. De culturen en tradities die migranten meebrachten hebben zich steeds gemengd met 'autochtone' culturele gewoonten. Hoe zijn die processen van contact en vermenging verlopen? Wat betekenen die nieuw ontstane cultuurvormen voor zowel oude als nieuwe Nederlanders?

De invloed van migranten op het alledaagse bestaan in Nederland is groter dan vaak wordt gedacht. Als een rap meisje een salto maakt aan de ongelijke leggers, denkt niemand eraan dat ze in feite een Duitse sport beoefent. Witlof smaakt allang niet meer exotisch Belgisch, de rok-over-de-broek is trendy, en spaghetti is in een paar decennia volkomen ingeburgerd. Cultuurveranderingen gaan echter niet vanzelf, ze veranderen ook de vaststaande opvattingen over de Nederlandse identiteit, en dat kan spanningen oproepen. Het staat dus niet bij voorbaat vast dat het olieworstelen en de hoofddoek over een poosje net zo gewoon-Nederlands worden gevonden als het turnen en het bakje koffie nu.

De veertien geïllustreerde essays van dit boek laten zien hoe de Nederlandse smaken en stijlen tussen 1950 en nu veranderden, en welke rol migranten daarbij speelden. De essays geven een beeld van de verrassende, onrustbarende, en plezierige gebeurtenissen die zich voordeden toen migranten en autochtonen het zwembad met elkaar gingen delen, de kerk, de discotheken, de rosse buurten, de voetbalverenigingen en het familieleven.

Isabel Hoving (1955) is als literatuurwetenschapper verbonden aan de Universiteit Leiden. Hester Dibbits (1965) werkt als onderzoeker bij de afdeling Nederlandse Etnologie van het Meertens Instituut (KNAW). MarLou Schrover (1959) is als migratiehistoricus verbonden aan de Universiteit Leiden.