Hendrik VIII - De koning-blauwbaard
Hendrik VIII is een van de meest fascinerende figuren uit de wereldgeschiedenis. Toen hij in 1509 de Engelse koningskroon aanvaardde, was hij nauwelijks achttien. Hij had geen enkele politieke ervaring en stamde uit een impopulaire dynastie, die nog
geen kwart eeuw eerder met geweld de macht had veroverd. Toch voerde hij tijdens zijn bijna veertig jaar durende koningschap spectaculaire veranderingen door en deed in zijn persoonlijk leven op nog dramatischer wijze van zich spreken.
In veel opzichten was deze tweede vorst uit het grillige Huis Tudor de verpersoonlijking van de Renaissancistische levenslust: hij had een bijna onverzadigbare passie voor vrouwen en copieuze maaltijden, en een niet minder sterke hartstocht voor macht. Angst kende hij niet, en matigheid behoorde niet tot zijn deugden. Hij is zesmaal in het huwelijk getreden en liet zich viermaal scheiden, waarvan twee keer door zijn echtgenotes te doen onthoofden. Hij voerde grootse oorlogen, die het land bijna ruïneerden, maar hem de krijgsroem opleverden waarnaar hij hunkerde. Toen de paus weigerde zijn eerste huwelijk te ontbinden, stichtte hij een nationale Engelse kerk (de Anglicaanse) en liet mannen als Thomas More, die zich daartegen verzetten, terechtstellen.
Koning-Blauwbaard noemden tijdgenoten hem al en zo kent ook het nageslacht hem. Maar achter al zijn grilligheid, zijn wreedheid en pronkzucht, ging één constante schuil: de ijzeren wil om de troon ongeschonden aan zijn opvolger na te laten. Een schitterende, volkomen verantwoorde biografie over een van de meest intrigerende vorsten van alle tijden.