Oude K.P.M. schepen van 'Tempo Doeloe' - Deel 9
Tijdens een interview met Kapitein Lucas Lindeboom in zijn tijdelijke behuizing aan de jachthaven te Lage Zwaluwe, een nostalgisch en maritiem ingerichte stacaravan, kwam terloops ter sprake waar hij in zijn leven zoal gewoond had. De zwerver "Pohon Linde" werd geboren en woonde eerst in Medan, vervolgens op de Goaweg te Makassar, in Malino in Huize Brune en Huize Dekker. Als gast van de Japanse keizer in het Jappenkamp "Kampilie" in Loods 12 en later in Loods 13. Na de oorlog op de Klapperlaan/hoek Strandweg, de Koningslaan en weer op de Goaweg naast de watertoren te Makassar. In Australië in Sydney, Narrabeen, Lome near Kendail, Bnghton en Melbourne. Als "ruimpassagier" op de "Volendam" terug naar Nederland en vervolgens gewoond in Bussum, Amsterdam, weer in Bussum, in Leens, Wehe, Bedum, Belt Schutsloot, Bilthoven op twee adressen en vervolgens, (toen) tijdelijk naar zijn zeggen in Lage Zwaluwe.
Is het dan een wonder dat deze zoutwater zwerver als een soort vrijbuiter heeft gevaren? Voor mooie kapen, eilanden en vuurtorens die hij zien wilde, voer hij gewoon een stukje om; "dan deviëerde ik van de koerslijn", aldus formuleerde Lucas dit eigenzinnig optreden yan hem. Sloepenrol, waarbij de stoep met de practisch voltallige bemanning te water werd gelaten om een uurtje roei- en zeiloefeningen te doen, placht hij steevast op volle zee te doen. De eerste meester en hij zelf bleven dan aan boord. De zondagse barbecue hield hij met de stuurautomaat bij, met de voltallige bemanning vaak op de bak. "Want", 'aldus Pohon Linde, "ik vond het zo sneu als de stuurman in zijn dooie eentje zijn sateh's op de brug moest opsmikkelen".
Zijn stijl als vrijbuiter vindt de lezer van deze boeken terug in de geschiedenis beschrijving van de K.P.M. en haar schepen. Want al stappende door de tijd van de bouwjaren der schepen, vestigt hij de aandacht op de omstandigheden waarom de K.P.M. werd opgericht, waarom het de K.P.M. meestal voor de wind ging en op de mens "zeeman" aan boord van deze schepen. Wat dit laatste betreft neemt hij bepaald geen blad voor de mond. Veel schepen van de K.P.M. gingen onder vaak gruwelijke omstandigheden tijdens de Japanse invasie in Indië verloren of wisten te ontsnappen en leverden diensten van onschatbare waarde voor de geallieerde strijdkrachten. Met betrekking tot de wrede gruweldaden door de Japanners verricht, windt hij er geen doekjes om en vermeldt de ware onmenselijke feiten, de zeeman en de kolonialen toen door de Jappen aangedaan.
Zijn eertijds op zee, in zijn hut en in het stuurhuis ratelende "tikmachine", is thans vervangen door een computer met printer. Ergens in een buurtschap in de Achterhoek en ver van zee maar gelegen aan een pittoresk riviertje, heeft deze zwerver en zeeman-schrijver Lucas rust gevonden...
Van rust blijkt bij hem echter nog geen sprake te zijn, want Deel IX werd hier geschreven en vele delen zullen nog moeten verschijnen om alle K.P.M.-schepen de revue te laten passeren;. om nog maar te zwijgen over zijn werk in en rondom de boerderij en zijn artikelen in de "Blauwe Wimpel" en in "Moesson". Degene die hem vraagt, waarover schrijf je nu allemaal? krijgt als antwoord: "Alles wat met zoutwater en Indië te maken heeft!" Aan zijn eigen zoutwater memoires is hij inmiddels begonnen...