Aalten - Zoals het was zoals het is
"Hoe genoeglyk rolt het leven des gerusten Lantmans heen', Die zijn zaligh lot, hoe kleen, om geen koningskroon zou geven!" Zo dichtte Hubert Korneiszoon Poot omstreeks 1700. Bijna drie eeuwen later is het lot van 'den Lantman' niet altijd zo 'zaligh'. Maar hoe genoeglijk was het dan 40, 70, 100 jaar geleden? Dit boek vertelt daarover, in woord en beeld.
Over het buitengebied en de buurtschappen, over de wegen en de boerderijen, de oude gebruiken. Zoals het was, zoals het is. Nu staan er nog twee windmolens in de gemeente Aalten en alle watermolens zijn verdwenen. Dat was wel anders in vroeger jaren. Wij laten wieken en rad nog éénmaal draaien. Over verkeersproblemen in het centrum gesproken: eens waren er serieuze plannen om een stoomtram door de Kerkstraat te laten rijden. Hierover en over vele andere curieuze zaken leest u in het hoofdstuk over verkeer en vervoer. Het betalingsverkeer wordt in een ander hoofdstuk behandeld.
Aalten telt ruim 300 verenigingen. Sommige bestaan al heel lang. Op foto's uit de jaren dertig kunt u nog heel wat bekende Aaltenaren ontdekken. Toen wel wat jonger natuurlijk. De zorg voor de medemens krijgt aandacht in hoofdstukken over ouderenzorg en gezondheidszorg, over het werk van politie, brandweer en posterijen. En zingend besluiten we onze rondgang door Aalten en door de jaren met het Aaltens volkslied.