Ooievaar brengt zondvloed - De onderwaterzetting van de Betuwe

Kleine beschadiging linksonder op voorpagina

Zaterdag 2 december 1944 vliegt de Rijndijk bij Elden in de lucht. De Duitse legerleiding heeft groen licht gegeven voor operatie "Ooievaar", de onderwaterzetting van de Betuwe. ''Ooievaar'' sorteert effect. Er loopt zoveel water de Betuwe in, dat de geallieerden gedwongen zijn hun Waalbruggehoofd bij Nijmegen in te krimpen.

Maar het water keert zich ook tegen de Duitsers zelf. De Liniedijk tussen Ochten en Kesteren, die de vloed moet tegenhouden, bezwijkt. Er dreigt een overstroming tot aan de grens van Zuid-Holland. Om hun verdediging in het rivieren gebied te redden, willen de Duitsers de overstroming keren met de dijken van het nog onvoltooide Amsterdam-Rijnkanaal. Maar ze dreigen de strijd tegen het water te verliezen. Dat tenslotte de kansen keren is grotendeels te danken aan Nederlandse waterstaatsambtenaren. Deskundigen, die de vijand de helpende hand bieden om duizenden landgenoten te behoeden voor een verschrikkelijke watersnoodramp. Hulp ontvangen ze hierbij van mannen uit tal van plaatsen, waaronder Tiel, Zoden, Buren, Culemborg en Maurik.

De dramatische pogingen om de uit de hand gelopen inundatie te stuiten, vormen maar één onderdeel van dit boek. Aan bod komen ook de bizarre oorlogvoering met boten en amfibie-voertuigen aan het verdronken Betuwe-front en de verbeten strijd om de weinige eilanden in het 'niemandswater'. Een strijd, die uitmondt in een vreselijke veldslag om de eenzame dorpen Hemmen en Zetten.
Verder weidt het boek uit over nog weinig bekende gevechtsacties aan het front bij Haalderen, Driel, Heteren, Randwijk, Opheusden en Dodewaard. Uitvoerig worden in het slothoofdstuk de geallieerde operaties in de lente van 1945 belicht. Operaties, die hebben geleid tot de bevrijding van plaatsen als Gendt, Doornenburg, Angeren en Huissen.