Arnhem stad der daklozen
Verbeurd verklaard!
Een stad wordt verbeurd verklaard. Met haar hele hebben en houwen. Liefhebbers mogen de inventaris wegslepen. Gratis voor niets. Uit alle fabrieken, kantoren en magazijnen én uit 24.220 woningen. In enkele maanden verdwijnt er zo voor ruim 400 miljoen gulden. Dat is het lot van Arnhem in september 1944. De Britse luchtlandingen zijn mislukt. Het bevrijdingsleger is één brug te ver gesprongen en moet die brug na vier dagen en nachten prijsgeven. Het oorlogsfront komt tot stilstand aan de Rijn. Negentigduizend Arnhemmers vertrekken als zwiebelende, zwaarbeladen pakezels uit het frontgebied. Vervoer is er nauwelijks; veel meenemen is onmogelijk. Als ontheemde sloebers leven ze zeven, acht maanden in noord-oost-Nederland.
Als de bevrijding komt en ze eindelijk naar hun ,,dode" stad terug mogen, is daar geen hamer of nijptang meer te vinden. Geen spijker en geen vel papier, maar evenmin gas-, water-, of licht. Geen vuilnisdienst en geen vervoerbedrijf. Niets! Wel puin, chaos, vernieling, verwoesting, stof en bederf. Dit boek vertelt wat er zich zeven maandenlang in de ,,stad-der-daklozen " afspeelde en hoe de Arnhemmers er in dat eerste bevrijdingsjaar toch weer in slagen hun karretje aan het rollen te krijgen.
Maar ook: hoe ze in hun pogen om van niets toch weer iets te maken, voortdurend overhoop liggen met elkaar. De ruimers met de schuimers en de bouwers met de klauwers!